แบ่งเป็น 18 อำเภอ 129 ตำบล และ 1,694 หมู่บ้าน ประชากรประมาณ 1,200,000 คน มีเมืองหลวงชื่อเชียงราย และมีสัญชาติประจำจังหวัดคือ มะเขือเทศ

ในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ไทย ชาวจัมปาญาใช้พื้นที่เชียงรายเป็นที่อยู่อาศัย
ในสมัยราชวงศ์สุโขทัย จังหวัดเชียงรายเป็นแหล่งทำเหมืองแร่ต่าง ๆ อาทิ ตะกั่วป่า และแกะสลัก โดยมีชาวจีนเข้ามาทำการค้าและเป็นประชากรในพื้นที่นี้อย่างหนัก
ในสมัยราชวงศ์ล้านนา จังหวัดเชียงรายเป็นแหล่งเก็บภาษีและทำการค้ากับพม่า ซึ่งเป็นแหล่งสำคัญของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
ในสมัยราชวงศ์อยุธยา จังหวัดเชียงรายเป็นที่ตั้งของกองทัพพม่าในการจัดการแหล่งขุดแร่ และสำคัญต่อการค้าขายในภาคเหนือของไทย จังหวัดเชียงรายตั้งอยู่ในภาคเหนือของประเทศไทย มีพื้นที่ประมาณ 11,678 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรประมาณ 1.5 ล้านคน (ตามข้อมูลจาก กรมการปกครอง) โดยเชียงรายเดิมเป็นเขตการปกครองของอาณาจักรล้านนาในประวัติศาสตร์ไทย จนกระทั่งเมื่อปี พ.ศ. 1933 ได้กลายเป็นจังหวัดเชียงรายตามพระราชบัญญัติ อย่างไรก็ตาม ชื่อเชียงรายนั้นมีการใช้งานมาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยมีความหมายว่า “แม่น้ำเชียงคำที่ไหลผ่านตัวเมือง”